Μπλε

Μπλε φως που εναλάσσεται με λευκό με προσεγγίζει επικίνδυνα. Θυμάμαι.

Απέναντι μας βρίσκεται ένα μπλε Skoda. Τρία αστέρια είναι διακριτικά τοποθετημένα στο μανίκι της γαλάζιας μπλούζας του οδηγού. Πιο κάτω, ένα σύννεφο καπνού αιωρείται πάνω από τέσσερις πέντε συγκεντρωμένες μπλε στολές. Πίσω από τα δέντρα είναι απειλητικά κρυμμένο ένα τεράστιο σιωπηλό βαθύ μπλε όχημα με αδιευκρίνηστο περιεχόμενο. Λες και περιμένει να ξεχαστεί κάποιος και να περάσει από κοντά, για να πεταχτεί και να τον τσακώσει.

Οι άνθρωποι με τις μπλε στολές κινούνται, ζουν και υπάρχουν, ανάμεσά μας. Σε κάθε δρόμο. Σε κάθε γωνιά. Σε κάθε γειτονιά.

Μας εξετάζουν με τα διευρευνητικά τους βλέμματα. Μας προστατεύουν από τους ίδιους τους  επικίνδυνους εαυτούς μας. Καθορίζουν ο δρόμο μας, τις σκέψεις μας, τα όνειρά μας, τα όριά μας, το τί πρέπει, τί δεν πρέπει, το καθωσπρέπει. Με την ευλογία του Θεού, του κράτους και του Θεού - Κράτους, μας νουθετούν με την μεταλλική πυγμή με την οποία τους έχουν εξοπλήσει τα λεφτά των φορολογουμένων.

Καλπάζουν με τα ατσάλινα άτια τους κάτω από το συννεφιασμένο ουρανό της πόλης, σε μια από τις συνηθισμένες μας βόλτες στο πλακόστρωτο.

Τα φώτα τους λούζουν την πόλη με ένα περίεργο, αρρωστημένα μπλε φως, και εσύ δίπλα μου απορείς πότε επιτέλους θα δεις την πόλη ντυμένη στα κόκκινα.

Κάποια στιγμή χάνεσαι. Δεν θυμάμαι πως ή ποιος. Όμως τώρα δεν είσαι πια εδώ, άρα χάθηκες.

Η διστακτικότητα που επιτρέπει την μετατροπή της παρουσίας σε απουσία είναι εντελώς άχρωμη, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις.

Αν όμως έπρεπε να τη ζωγραφίσω, θα την χρωμάτιζα με μπλε χρώμα.

Μπλε και φως άσπρο φως βρίσκονται πια εκτυφλωτικά κοντά. Παράθυρο οχήματος χαμηλώνει. "Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;". Ερώτηση εντός οχήματος.
"Πολλά". Απάντηση εκτός. 



Comments