Posts

Showing posts from June, 2016

Καλοκαιρινή Νύχτα

Image
Νύχτα.  Κεντρικός δρόμος. Ησυχία. Βήματα. Αργά. Τα δικά σου. Βιαστικά. Των άλλων. Συναντάς. Χαρακτήρες. Άλλους. Διαφορετικούς. Μεταμορφωμένους στο φως της νύχτας. Νιώθεις. Ένα νεύμα. Του Α'. Ένα βλέμμα.Του Β'. Ένα άγγιγμα. Της Γ'. Συνολική διάρκεια: 30 δευτερόλεπτα. Kαι βήματα. Βιαστικά. Αναρωτιέσαι. Γιατί τόση βιασύνη; Φταίει ο τόπος;Που είναι μεγάλος; Φταίει ο χρόνος; Που είναι λίγος; Αναρωτιέσαι. Θα γίνουν ποτέ τα νεύματα έρωτες; Θα γίνουν ποτέ οι νύχτες της μιας φοράς επικοινωνία; Θα πάψω ποτέ να λέω μαλακίες όταν έχω να κάνω πολύ καιρό σεξ; 

Στερεότυπα

Θα ήθελα να ήμουν λιγάκι και καταθλιπτικός και να άκουγα Morcheeba. Θα ήθελα να έχω μακριά μαύρα ίσια μαλλιά, που να μου πέφτουν μπροστά στα μάτια. Να μην μιλάω πολύ, να κοιτάω τον ορίζοντα σαν χαμένος, να σκέφτομαι συνέχεια. Θα ήθελα εσύ να το παρατηρούσες Και γοητευμένη από αυτή την απλότητα, τη διακριτική μελαγχολία, τη διαρκή αναζήτηση και αγωνία, να μου μιλούσες. Θα πηγαίναμε σε ένα μικρό διακριτικό καφέ, θα μιλούσαμε για ποίηση, για φιλοσοφία, για θέματα ύπαρξης, βαθιά, Πλάτωνα, Καντ, το νέο album των Mogwai, τον θάνατο του Τριανταφυλλίδη, τον έρωτα, τη ζωή, το θάνατο. Και τότε, τότε θα έβλεπα εκείνο το μοναδικό λουλούδι, στην άκρη της σκονισμένης μπάρας. Η παρομοίωση θα ήταν εύκολη, το λουλούδι και εσύ, εσύ και το λουλούδι, από τα λίγα καλά που θα είχα σκεφτεί και είχα ξεστομίσει εκείνη την μέρα. Εσύ θα χαμογελούσες, θα κοκκίνιζες, θα έσκυβες λίγο το κεφάλι, και θα με προσέγγιζες, στην αρχή διακριτικά, ίσως αμήχανα, ίσως τα στόματά μας να αποτύγχαναν να βρουν το ένα το