Posts

Showing posts from December, 2015

Ο χρόνος

Image
Περιμένοντας ένα λεωφορείο σε κάποια στάση. Πρόσωπα αδιάφορα που κοιτάν κάπου απροσδιόριστα. Αναμονή. Σκέφτεσαι. Ζωή είναι τα ξεχωριστά διαλείμματα ανάμεσα στη ρουτίνα. Κοιτάς. Γύρω σου πρόσωπα, λεία, καθαρά, άλλα με ψήγματα τριχών, άλλα ξυρισμένα, με γένια, άλλα με χαρακιές, πιο βαθιές χαρακιές, ζάρες, λακούβες, προβλήματα, όλα εκείνα τα σημάδια που αφήνει ο χρόνος πάνω στους ανθρώπους. Κοιτάς. Και σκέφτεσαι ότι κάποτε μοιάζεις, έμοιαζες, θα μοιάζεις με ένα από όλα εκείνα τα αδιάφορα πρόσωπα που έχεις δει ποτέ να περιμένεουν το λεωφορείο. Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε. Το διάστημα ανάμεσα το αποκαλούμε ζωή. Η ηλικία. Μεγάλο πρόβλημα. Ασθένεια ανίατη. Την κουβαλάμε και μας κουβαλάει σε ολόκληρη τη ζωή μας. Και όσο μεγαλώνουμε, τόσο επιδεινώνεται. Δεν φοβάμαι το θάνατο. Δεν πρόκειται να τον συναντήσω ποτέ. Γιατί όταν εγώ είμαι εκεί αυτός λείπει, και όταν αυτός έρθει, θα λείπω εγώ. Το λεωφορείο φτάνει. Ανεβαίνουμε, με τα βήματά μας μικρά, συγχρονισμένα, και τα πρόσωπ