Posts

Showing posts from October, 2015

Ρουλέτα

Μπήκε στο καζίνο, με το περπάτημα εκείνου που είχε χρόνια εμπειρία στο χώρο, κι ας ήταν η πρώτη φορά που έμπαινε σε καζίνο. Μ' ένα κουστούμι νοικιασμένο, αλλά φορώντας το λες και ήταν ραμένο αποκλειστικά για αυτόν. Έφτασε στο τραπέζι και την κάρφωσε με το βλέμμα του, σαν ίσος προς ίσο. Εκείνη, γεμάτη λούσα και λαμπερά κοσμήματα, μια ζωή μεγαλωμένη στην πολυτέλεια, εντυπωσιάστηκε με το θράσος του. Έπαιξε τις μάρκες της στα δάχτυλά της και σκόρπισε δυο - τρεις σε διάφορους αριθμούς και χρώματα. Εκείνος πόνταρε όλες τις μάρκες του στο 13 μαύρο με θόρυβο. Εκείνη του χαμογέλασε. "Θα νικήσω", της ψιθύρισε. "Πολύ σίγουρος δεν είσαι;", του απάντησε ψιθυριστά. "Στην ρουλέτα της ζωής, χρειάζεται να ρισκάρεις. Και εγώ μπορώ. Εσύ;" τη ρώτησε και έφυγε, εντυπωσιακά, όπως είχε έρθει, χωρίς καν να μείνει να κοιτάξει το αποτέλεσμα της ρουλέτας. Αντί για την έκρηξη που συμπληρώνει συνήθως τις σκηνές στις ταινίες, μια φράση διέκοψε την ονειροπώλησή του : "Καλησπ

Συρία, Γάζα ή Αθήνα

Image
Συννεφιασμένος ουρανός. Πολυκατοικία.  Απέναντι.  Πίσω από σφαλισμένα παντζούρια.  Κλάμματα ακούγονται. Πίσω από σφαλισμένες καρδιές. Τα σύννεφα απλώνονται. Στον ουρανό. Απλώνονται. Στις σκέψεις των ανθρώπων. Σκοτεινιάζει. Η διάθεση. Τα αναφιλητά πυκνώνουν. Μαζί με τα σύννεφα. Βήχας. Το κλάμα πνίγει την πόλη. Τουλάχιστον εδώ ακούγεται. Δεν το σκεπάζουν οι ήχοι από τις βόμβες.

Το σχολικό

Image
Ο κυρ  - Αντώνης είχε μια ασημένια Μερσεντές τετράπορτη και ευρύχωρη, που χωρούσε ένα σκασμό πιτσιρίκια, στιβαγμένα παράνομα το ένα πάνω στο άλλο. Για αυτόν  το λόγο, ο κυρ - Αντώνης τελούσε χρέη σχολικού στο νηπιαγωγείο και δημοτικό της γειτονιάς. Ο κυρ - Αντώνης είχε και έναν αδερφό, τον κυρ - Φάνη. Δηλαδή, μπορεί και να μην ήταν αδέρφια. Απλά είχαν και οι δυό γκρίζα μαλλιά και  παχύ μουστάκι. Και όταν είσαι μικρός, αυτά τα δύα χαρακτηριστικά έφταναν για να θεωρήσεις δυό άτομα αδέρφια. Ή ακόμη και να νομίζεις ότι είναι το ίδιο πρόσωπο. Και,για να πω την αλήθεια, μου πήρε αρκετό καιρό να καταλάβω ότι πρόκειται περί δύο ξεχωριστών προσώπων. Ο κυρ - Φάνης είχε με τη σειρά του ένα βανάκι Volkswagen. Τελούσε και εκείνος χρέη σχολικού στο νηπιαγωγείο - δημοτικό, εναλλάξ με τον κυρ - Αντώνη, ελλείψει κανονικού σχολικού. Ο κυρ - Αντώνης και ο κυρ - Φάνης διατηρούσαν μια ιδιότυπη σύμβαση με το σχολείο. Έπαιρναν πιτσιρίκια, τα διένεμαν σπίτι τους και μισθωνόντουσαν από τους γονείς τους