koultoura

-Λοιπόν; -Λοιπόν, τι; -Τι "λοιπόν, τι"; Εσύ με φωνάξες. -Α, ναι. -Λοιπόν; -Λοιπόν; -Λοιπόν, γιατί με φώναξες; *Ο Ε. έβγαλε από τις τσέπες του παλτού του ένα πακέτο και τον αναπτήρα του.* -Τί κάνεις εκεί; Απαγορεύεται το κάπνισμα! Θες να σε καταγγείλουν; -Είσαι ηλίθιος αγόρι μου; Βρισκόμαστε σε έναν φανταστικό διάλογο. -Ε,και τι σημαίνει αυτό;  Δεν υπάρχουν φανταστικοί ρουφιάνοι; -Πάντα τέτοιες κλισέ μαλακίες έλεγες. Γι'αυτό δεν θέλω να 'ρχομαι.   *Ο Ε. έβαλε ένα φανταστικό τσιγάρο στα χείλη του, το άναψε και τράβηξε μια φανταστική ρουφηξιά.* -Και για πες, μιας και τα λέμε, τί παίχτηκε τότε με την τάδε; *Ξεφύσημα*  - Μακάρι να 'ξερα. -Σωστά. Εσύ πιο πιθανό είναι να καταλάβεις εμένα, παρά τις γυναίκες. -Μπα, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. *Ο Ε. έσβησε ό,τι είχε απομείνει από το τσιγάρο του, τρίβοντας το με την μύτη του παπουτσιού του στο χώμα* -Λοιπόν, χάρηκα που τα 'παμε. Τα ξαναλέμε σε καμιά δεκαριά χρόνια; -Τόσο αργά; -Γιατί, θα σ

αποτυχίες.