Μπροστά.

Έτρεχε αποφασισμένος, με το βλέμμα του καρφωμένο μπροστά. Μόνο μπροστά. Ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Ήξερε πολύ καλά ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να κοιτάς μόνο μπροστά. Ήξερε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερες σκέψεις, δεν υπάρχει χρόνος για πισωγυρίσματα. Ήξερε ότι δεν έχεις την πολυτέλεια να κοντοσταθείς και να γυρίσεις πίσω. Δεν μπορείς καν να σταματήσεις, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, και να κοιτάξεις πίσω. Δεν μπορείς να ξανασκεφτείς τίποτα, να αναρωτηθείς τί πήγε στραβά, και τί θα μπορούσες να έχεις κάνει καλύτερα. Δεν γίνεται να κάτσεις και να αναλογιστείς τις δικές σου ευθύνες και ενδεχομένως πώς θα μπορούσες να είχες αποτρέψει αυτή την τροπή της κατάσταση. Όχι, δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Έστω και για λίγο. Δεν έπρεπε να κοιτάς καν πίσω. Έτσι έκανε και αυτός τώρα. Προχωρούσε, τρέχοντας και κοιτώντας μπροστά.

Γιατί από πίσω του ερχόταν ένας τεράστιος μπλε δεινόσαυρος έτοιμος να τα γαμήσει όλα.