Στην Τ.

Και ξαφνικά η λάμψη έσβησε από τα μάτια σου. Το ζωηρό σου βλέμμα χάθηκε. Και έμεινε αδειανό. Τα αθώα σου μάτια σταμάτησαν με κεντρίζουν. Όχι, τώρα δεν με συντροφεύεις πια τις νύχτες. Δεν μου κρατάς παρέα κάτι μουντά πρωινά. Δεν είσαι εκεί να με παρηγορήσεις όταν όλοι οι άλλοι με παρατούν. Δεν μου εκμυστηρεύεσαι τα μικρά κουτσομπολιά σου. Δεν με χαλαρώνεις, όπως παλιά, μετά από μια κουρασμένη μέρα. Το γαλήνιο σου μουρμουρητό δεν θα με ξανακοιμήσει ποτέ ξανά. Και είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα.

Τώρα βρήκες να χαλάσεις, γαμημένη τηλεόραση;