Φιλοσοφικές Αναζητήσεις vol.2

"Γεννιέσαι.
Και μεγαλώνεις.
Και ύστερα κάνεις δέκα μαλακίες, δυό για να χάσεις πλήρως την εμπιστοσύνη των γονιών σου, δυό για να σκέφτεσαι "τι μαλακίες έκανα μικρός", τρεις για να λες στα παιδιά σου "τί μαλακίες έκανα όταν ήμουν στην ηλικία σας", δυό για να λες στα παιδιά σου "τί μαλακίες να μην κάνετε" παραλείποντας να τους αναφέρεις ότι τις έκανες και εσύ μικρός, και μία για να την αναπολείς με νοσταλγία για το υπόλοιπο της βαρετής, μίζερης, ζωής σου.
Και ύστερα βρίσκεις δουλειά. Ή δεν βρίσκεις.
Και παντρεύεσαι. Από ανάγκη. Από βαρεμάρα.Ή από αδιέξοδο.
Και περνάς όλη σου τη ζωή ενώ αναρωτιέσαι. Γιατί δεν έκανες πέντε μαλακίες παραπάνω, να το 'χες φχαριστηθείς τουλάχιστον.
Και μετά, πάπαλα.
Τέρμα τα δίφραγκα.
Fin.
Finito.
Das Ende.
The End.
Εισητήριο άνευ επιστροφής.
Μετά από την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν γενικώς.
Το Τέλος.
Hasta La Muerte Mis Amigos.

Και, τελικά, αφού είναι έτσι, γιατί να μην επιλέξεις να έχεις όσα reload τραβάει η όρεξή σου;"

αναρωτήθηκε σιωπηλά ο 13χρονος Κωστάκης καθώς συνέχιζε για 27η συνεχόμενη ώρα την ψηφιακή του περιπλάνηση στους εικονικούς κόσμους γνωστού MMORPG, μια νοητική διεργασία που πιθανώς περνούσε απαρατήρητη από τους ειδικούς που εξέταζαν την πιθανότητα εθισμού του στα διαδικτυακά παιχνίδια.