Το Λοιπόν

Ο γέρος που έλεγε "Λοιπόν..." καθόταν συνέχεια στο μπαλκόνι του, δύο στενά από εκεί που έμενα.
Φαινόταν πράγματι πολύ γέρος, και όσο καιρό έμενα στη γειτονιά και περνούσα κάτω από το σπίτι του τον άκουγα να μονολογεί "Λοιπόν...".

Αργότερα έμαθα από κάποιο γείτονα ότι σχεδόν όλη του τη ζωή την είχε περάσει λέγοντας "Λοιπόν...".

"Λοιπόν..." μονολογούσε παίζοντας στους χωματόδρομους που είχε η γειτονιά το 1946, "Λοιπόν..." μονολόγησε και το '73, "Λοιπόν..." μονολόγησε και το '81, "Λοιπόν.." και το 2015.

Απ'ότι φαίνεται, περίμενε καρτερικά όλες αυτές τις δεκαετίες τη συνέχεια της πρότασης.

Και, απ΄ ότι φαίνεται, ακόμα περιμένει.

Comments