Μοιρασιά

"Το θέμα είναι, ότι δεν μπορώ να μοιράζομαι."
"Ε;"

"Δεν μπορώ να μοιράζομαι. Όταν έχω κάτι, θέλω να το έχω ολόκληρο, να ξέρω ότι είναι αποκλειστικά δικό μου. Δεν αντέχω να αφήνω στην τύχη του το μισό του μέρος, χωρίς να γνωρίζω τί μπορεί να συμβεί. Δεν αντέχω να ξέρω ότι δεν είναι πλήρως αφοσιωμένο σε μένα, να ξυπνάω χωρίς να ξέρω τί πρόκειται να συμβεί μέσα στη μέρα. Αν αυτός που μοιράζεται μαζί μου κάτι, δεν το προσέχει αρκετά, αν αποφασίσει να διεκδικήσει μεγαλύτερο μέρος της πίτας, αν εγώ χάσω αυτό που έχω μαζί του, τότε τί γίνεται; Τότε τί κάνω εγώ; Αυτός ο φόβος είναι αλλοτριωτικός, είναι τρομερός, τρυπάει το μέσα σου και δεν σε αφήνει καθόλου σε ησυχία. Το ξέρω ότι είναι προβληματική η συμπεριφορά μου, όμως έτσι είναι, δέξου το. Και επειδή έχω στερηθεί πολλά στη ζωή μου, αρνούμαι να μοιραστώ. Και διεκδικώ το όλο. Συγγνώμη.", είπε και έφυγε.


Το τετράχρονο αγοράκι άνοιξε διάπλατα τα μάτια του, κοίταξε τον πατέρα του που αποκρυνόταν κρατώντας τη σακούλα με τα στρατιωτάκια του και άρχισε να κλαίει γοερά.

Comments

Post a Comment