Το Τρένο

Ένα τρένο που φεύγει. Χωρίς προορισμό. Άβουλα όντα, χωρίς σκοπό, όνειρα χωρίς ελπίδα. Παραμύθι χωρίς τέλος, νερό που κυλάει. Οι μέρες περνάνε. Η κλεψύδρα γύρισε, η άμμος αρχινάει το σύντομό της ταξίδι. Μπροστά και πίσω, κάν’ το ξανά, πάμε πάλι. Τα ίδια λάθη, η ίδια ιστορία, πανομοιότυπες ατάκες παλκοσένικου.
Και το τούνελ τελειώνει. Το σκοτάδι απομακρύνεται. Και μετά;
Ένα τρένο που φεύγει. Χωρίς προορισμό. Άβουλα όντα, χωρίς σκοπό…