Ένα ζευγάρι μπλεγμένα ακουστικά

Σήμερα βρήκα στο χειμωνιάτικο παλτό μου ένα ζευγάρι μπλεγμένα ακουστικά.

Από αυτά που, ξέρεις, η μουσική ίσα - ίσα από το ένα ακουγόταν, και αν ποτέ δούλευαν και τα δύο, γινόταν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και όχι με τις δικές μου.

Χωμένα σε μια τσέπη του χειμωνιάτικου παλτού, παρέα με κάτι ξεχασμένα εισητήρια παραστάσεων που τέλειωσαν και ταξιδιών που δεν θα ξαναγίνουν. Αναμνήσεις ενός χαμένου παρελθόντος που ίσως ήλπισα, μάταια, να ξανάρθει.

Ούτε που θυμόμουν τι κομμάτια έπαιζαν, τα λεπτά και τις ώρες που περίμενα. Ούτε ποιές περίμενα, καθώς η μουσική τη μοναξιά μου συντρόφευε.

Σήμερα βρήκα στο χειμωνιάτικο παλτό μου ένα ζευγάρι μπλεγμένα ακουστικά.

Και αν τα έβαζες στο αυτί σου, σε περιβάλλον απόλυτης ησυχίας, θα ορκιζόσουν ότι, ακόμη, κάπως ξεψυχισμένη είναι η αλήθεια, η φωνή του Tom Waits αντηχούσε.

Ένα τραγούδι που ήταν κάποτε δικό μας, και τώρα δεν είναι κανενός. Στα ακουστικά και στο μυαλό μου.

Σήμερα βρήκα στο χειμωνιάτικο παλτό μου ένα ζευγάρι μπλεγμένα ακουστικά.

Οι πολύπλοκοι τους κόμποι, άλλοι μικρότεροι και άλλοι ογκώδεις, άλλοι πιο σφιχτοί, και άλλοι χαλαροί, θηλιές ή ναυτικοί, μου θύμισαν τη ζωή μου. Τη ζωή, γενικά.

Σήμερα βρήκα στο χειμωνιάτικο παλτό μου ένα ζευγάρι μπλεγμένα ακουστικά.

Και αποφάσισα να τα ξεμπλέξω.

Καμιά φορά στη ζωή, απαιτούνται δύσκολες αποφάσεις.