Στο Αεροδρόμιο

Ένα βλέμμα. Ένα νεύμα. Και δάκρυα.
Ρούφηγμα μύτης. Χαμήλωμα βλέμματος. Αδέξια προσπάθεια απόκρυψης συναισθημάτων.

Ένας αποχαιρετισμός. Και βήματα. Βήματα μπρος.Βήματα πίσω.

Μια αγκαλιά. Μια προσπάθεια. Να γαντζωθείς από έναν άνθρωπο. Μια άγκυρα ενάντια στα κύματα της ξενιτιάς. Ή μία ακόμη αποσκευή συναισθημάτων στο ταξίδι του.

Ο επαναλαμβανόμενος αγώνας ένωσης. Δύο ανθρώπων. Δύο κόσμων με αρκετή απόσταση σημείων σε οποιαδηποτε υδρόγειο μαθητή δημοτικού.

Μπάρες. Έλεγχος. Εισητηρίων.Έλεγχος. Συναισθημάτων.

Σκέφτεσαι.

Οι μπάρες του αεροδρομίου είναι τα σύγχρονα σύνορα. Διαχωρισμού των συναισθημάτων.

Κοιτάς.

Ανάμεσα στο κινούμενο πλήθος. Ανάμεσα στα βήματα μπρος. Και βήματα πίσω.
Μένεις να κοιτάς το πλοίο. Που φεύγει χωρίς άγκυρα. Μένεις να κοιτάς τον άνθρωπο. Που φεύγει χωρίς αποσκευές συναισθημάτων.

Και κάνεις. Άσχημες σκέψεις για τους ελεγκτές. Του αεροδρομίου. Απαίσιες φαντασιώσεις για τους ελεγκτές. Της καρδιάς σου.

Και σκέφτεσαι.

Σε έναν διαφορετικό κόσμο. Δεν θα υπάρχουν. Σύνορα.

Σε έναν διαφορετικό κόσμο. Δεν θα υπάρχει. Κρίση.

Σε έναν διαφορετικό κόσμο.

Και ελπίζεις. Μέχρι τότε.

Μέχρι τότε;