Μυστικά

Όταν η μητέρα μου με ρωτούσε "τί κάνεις;", εγώ της απαντούσα πάντα "καλά".

Έτσι, ποτέ δεν μιλήσαμε ουσιαστικά, ποτέ δεν έμαθε τί έκανα εκείνη  την μέρα με τον Τάσο στο δωμάτιό μου, ποτέ δεν έμαθε ότι η γιαγιά μου στην πραγματικότητα δεν πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, ότι η αδερφή μου δεν έπεσε μόνη της από το παράθυρο, ότι όταν το σπίτι κάηκε εγώ δεν έλειπα και απλώς εκείνο αυτοαναφλέχθηκε με ανεξήγητο τρόπο.

Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, ίσως και να είναι καλύτερα έτσι.