Η Πορεία

Φίλε μου,
όταν ξεκίνησα, σου είπα να με ακολουθήσεις.
Με ρώτησες, "προς τα πού πάμε;"
Σου απάντησα "δεν έχω ιδέα."

Φίλε μου,
καθώς περπατούσαμε,
με ρώτησες, "πάμε καλά από δω;"
Σου απάντησα "δεν ξέρω".

Και περπατήσαμε.

Περπατήσαμε μέσα από βουνά, τα πόδια μας έκαναν πληγές από το ανώμαλο έδαφος.
Σκαρφαλώσαμε απότομες πλαγιές, και δεν ήταν λίγες οι φορές που κοντέψαμε να πέσουμε.
Στρίψαμε από διάφορες στροφές, και πολλές φορές πήραμε λάθος κατεύθυνση.


Περπατήσαμε χρόνια,
 φίλε μου.

Και τώρα με ρωτάς:
"Φτάνουμε;"
Και σου απαντώ:
"Ναι."

Και με ξαναρωτάς, φίλε μου:
"Και πώς θα είναι εκεί που θα φτάσουμε;".

Και τότε κομπάζω. Γιατί δεν ξέρω.

Το μόνο που σου λέω είναι:
"Έλα μαζί μας, και θα δεις".

Comments

Post a Comment