Δυτικός πολιτισμός

Γεννιόμαστε ένα βάρος
στην κοιλιά της μάνας μας,
στις τσέπες των γονιών μας,
στις συνειδήσεις άλλων.

Τα πρώτα χρόνια μπουσουλάμε,
κι ύστερα τρεκλίζουμε,
ψάχνοντας σαθρά στηρίγματα
,αριστερά και δεξιά,
σ'έναν κόσμο που γύρω - γύρω καταρρέει.

Ο Πόλεμος, ξέρεις τί είναι;
Αυτό το τάχα φοβερό φαινόμενο που συμβαίνει σα θεομηνία;
Πλήρως ερμηνεύσιμο.
Σύγκρουση συνειδήσεων κι επιθυμιών,
κινήτρων και προσωπικοτήτων.

Πηγάζει από μέσα μας ο πόλεμος,
από τα πιο απόκρηφα σκοτάδια της ψυχής μας.

Είναι μια άρνηση να ζήσουμε όπως μας έτυχε,
όπως μας γέννησε η μάνα μας,
να χαρούμε τη φύση και την ομορφιά της.

Μια αέναη τάση αρπαγής αυτών που έχουν οι άλλοι,
αδιαφορώντας πλήρως γι'αυτούς
και γενόμενοι βάρος στην επιβίωσή τους.

Βάρη είμαστε λοιπόν,
που πολεμάνε σε όλη τους τη ζωή,
μεταφερόμενα,
απ' αγκαλιά σε αγκαλιά,
από πόρτα σε πόρτα,
σπό κρεβάτι σε κρεβάτι,
από νου σε νου,
βάρη που εμποδίζουν τους γύρω μας,
εκείνους τους λίγους, τους ελαφρείς,
να περπατάν και να συλλογιώνται λεύτερα,

ώσπου, μια μέρα, κουρασμένοι.
θα εναποθέσουμε το βάρος μας βαθιά μέσα στο χώμα,
στην συμπονετική και συγχωρετική αγκαλιά της γης,
μπας, κι επιτέλους, αλαφρύνει τούτος ο τόπος.


Comments