20 Αυγούστου στην Casa Viena

Μία κραυγή πόνου αναστάτωσε την συνήθη ησυχία του μικρού σπιτιού.

"Λιεφ Νταβίντοβιτς! 
Λιεφ Νταβίντοβιτς!"

Ποδοβολητά. Κυνηγητό. Θόρυβος. Και άλλα ποδοβολητά.

Μια κραυγή απόγνωσης,μπροστά στο αποκρουστικό θέαμα, έσκισε τον αέρα

"Λιεφ! ΟΧΙ!"


Μεγάλη αναταραχή μέσα και έξω από το μικρό σπίτι.


Κάμποσα χιλιόμετρα πιο πέρα, τα σύννεφα πύκνωσαν ακόμη περισσότερο.

Οι εργάτες του τεράστιου εργοστασίου κοντοστάθηκαν για λίγο και γύρισαν το βλέμμα τους προς τον γκρίζο ουρανό.

Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα και ξαναέσκυψαν το κεφάλι, γυρίζοντας με άγχος στη δουλειά τους, για ικανοποιήσουν το πλάνο του μήνα.

Και το αίμα τους συνέχισε να κυλάει στους σωλήνες του τεράστιου εργοστασίου.


Λίγο πιο πέρα, στο μεγάλο κτίριο, ο κύριος με το μουστάκι σήκωσε το ακουστικό του γραφείου του.
Στο άκουσμα των νέων χάιδεψε το μουστάκι του με ευχαρίστηση.

Ο Λιεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστάιν κείτονταν νεκρός.
Η ανάπτυξη θα ερχόταν ανεμπόδιστα στη Ρωσία.