Έξοδος

Βγαίνουν από τις πόρτες των πολυκατοικιών. Με τα πρόσωπά τους σοβαρά και ανέκφραστα, φορώντας τα εξίσου σοβαρά μαύρα τους γυαλιά. Σε κοιτάζουν εξονυχιστικά από πάνω ως κάτω.  Eξετάζουν αν είσαι άξιος να μάθεις τον σκοπό τους, τον απόλυτης μυστικότητας στόχο τους. Αν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να κριθείς αρκούντως άξιος, ίσως αποσπάσεις ένα αμήχανο μισοφαγωμένο "γεια" ή ένα αδιάφορο "τί λέει;".

Κοιτώντας από ψηλά, ένας ολόκληρο τσούρμο από ανθρώπους, σαν πολύχρωμος πειθήνιος στρατός από μυρμήγκια, προχωράει και χάνεται στους φιδογυριστούς δρόμους της πόλης με μια οργανωμένη χαοτικότητα, και σαφή προσήλωση στον ασαφή, αέναα επαναλαμβανόμενο στόχο του.