koultoura

Η πράσινη επιγραφή που αναγράφει "ΟΚ" εμφανίζεται στην πύλη του Μετρό, και η πύλη ανοίγει, μόνο και μόνο για να κλείσει αστραπιαία, προτού οι επιβάτες να έχουν την ευκαιρία να περάσουν. Διάψευση προσδοκιών στου σταθμούς της ζωής.  Στη γειτονιά, η νεαρή "Αισθηματίας" πόρνη, τρεκλίζει, ψάχνοντας απαντήσεις στα ερωτήματα της ζωής, και ερωτήματα για τις απαντήσεις της. Για τις μεγάλες έννοιες, το νόημα της ύπαρξης του έρωτα, το νόημα της ύπαρξης  και το νόημα γενικώς. Αναζητώντας, στα πρόσωπα των περαστικών, εκείνο τον μικρό εγκληματία που κάποτε  παθιασμένα την αναζητούσε, μόνο και μόνο για να μην τον βρει ποτέ.  Η ματαιότητα της στιγμιαίας ύπαρξης της μιας στιγμής: η καμιά επιστροφή, σε πείσμα φιλοσόφων και συγγραφέων. Στον κεντρικό δρόμο, μια τσιγγάνα με ρωτάει τι ώρα είναι. Στο φως της ημισελίνου, το πρόσωπό της μοιάζει με Εκείνη, με εκείνες, και η ερώτησή της δεν είναι πια για την ώρα, τα ερωτήματά της είναι σημαντικά, για έννοιες μεγάλες, για το νόη...

Μορφασμός, ανάταση χεριού,  *κλικ*, και αποτύπωση μιας πλήρως επιτηδευμένης στιγμής, στιγμιαία ηλεκτρονική πρόζα, περιορισμένης διαρκείας, μια στιγμή που μόλις γεννήθηκε, πέθανε,  μια στιγμή που ήταν νεκρή πριν ακόμη γεννηθεί. Δεκάδες, εκατοντάδες υψωμένα χεράκια και καρδούλες, μια χούφτα πίξελ που αντιστοιχούν, σε μια χούφτα ανθρώπους πίσω από οθόνες,  μικρές, μεγάλες και μεγαλύτερες,  μηχανικές κινήσεις των ακροδακτύλων προς τα κάτω,  που απευλευθερώνουν,  τον ορυμαγδό των 0 και 1, τον βομβαρδισμό των ασήμαντων ηλεκτρονικά αποτυπωμένων στιγμών. Και, ύστερα, παρατήρηση των ηλεκτρονικά εκπεφρασμένων αντιδράσεων, ενός πλήρως αγνώστου στρατού ακολούθων που εγκρίνουν, που δαπάνησαν ένα κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα της ζωής τους,  για να σε σκεφτούν, για να χωρέσουν ένα κομμάτι της δικής σου, επιβεβαίωση μιας κάποιας αξίας σε κάτι ακαθόριστο, ίσως κάποια ενομολήγηση δικής σου ανωτερότητας, και ύπνος ασφαλής, ...

Βλέμμα χαμηλωμένο, πρόσωπο ζαρωμένο, χείλια σφαλιστά, και υπομονετικά, μια ζωή αναμονή, πνιχτή κραυγή, και σιωπή, υπόνοια επιθυμίας, με παράλειψη έκφρασης, υπομονή, πέντε λεπτά στο λεωφορείο κάποιος να κάνει άκρη, προκειμένου να απελευθερώσει την μοναδική ελεύθερη θέση, μία ώρα στο ΙΚΑ για κάποιο λάθος σε κάποιο έγγραφο, δύο μήνες σε νοσοκομείο για κάποια επέμβαση ρουτίνας σε κάποιο ζωτικό όργανο, και " λυπόμαστε, ξαναπεράστε πάλι αύριο" , ένας νεαρός μόλις κάθισε στην τελευταία ελεύθερη θέση. Ένα δάκρυ που σκουπίστηκε με το δεξί του χακί μανίκι, ώστε να κρυφτούν καλά οι μικρές στιγμές αδυναμίας, η επανάληψη του ονόματός του χάνεται από τον Βοριά, που συνοδεύει το πέρασμα της πύλης στον άλλο κόσμο, μια βίαιη ομογενοποίηση του αλλοπρόσαλου πλήθους, υπομονή, δύο ώρες για να πάρει ιματισμό, τρεις ώρες για το καθημερινό σισσύτιο, εικοσι μία μέρες για μετάθεση, οκτώ ώρες στην ουρά του ΟΑΕΔ, κάποιες μέρες για να του απαντήσει Εκείνη, έφαγε είκοσι μέρε...

Προτάσεις ήμερες, και προτάσεις ανήμερες, προτάσεις εφήμερες, προτάσεις διαρκείας, προτάσεις στιγμιαίας ευκαιρίας, προτάσεις που χάθηκαν, και προτάσεις που βρέθηκαν, προτάσεις που ξάφνιασαν, προτάσεις που ξαφνιάστηκαν, προτάσεις μεγάλες, και προτάσεις μικρές, προτάσεις βαρύγδουπες, και προτάσεις ασήμαντες, προτάσεις αργόσυρτες, προτάσεις μακρόσυρτες, προτάσεις εφησυχασμού, προτάσεις συμβιβασμού, και προτάσεις αιφνιδιασμού, προτάσεις ηχηρές, προτάσεις ήσυχες, και προτάσεις ανήσυχες, προτάσεις της νύχτας, προτάσεις της μέρας, προτάσεις μιας Κυριακής, προτάσεις κάποιας Δευτέρας, προτάσεις που μετανιώσαμε, προτάσεις που θα μετανιώσουμε, προτάσεις που τολμήσαμε, προτάσεις που δεν τολμούσαμε, προτάσεις του δεν, προτάσεις του ίσως, προτάσεις του πότε, προτάσεις του κάποτε, και προτάσεις του ποτέ, προτάσεις, προτάσεις, προτάσεις, που πνίγηκαν, πίσω από άναρθρες κραυγές, ή κάποια πνιγηρή σιωπή, καθώς συνεχίσαμε να βαδίζουμε με σκυφτό το κεφάλι, εξετάζ...