koultoura

"Ρε άντε μου στο διάολο!". Έτσι τελειώνει μια  - ωραία; - ιστορία. Ή αρχίζει ένα άγριο - ωραίο ; - σεξ. Βέβαια το δεύτερο συμβαίνει μόνο στις ταινίες. Άρα, τελικά, με αυτή τη φράση τελειώνει μια - ωραία ;- ιστορία. Αυτά σκεφτόταν πάνω - κάτω ο Γιάννης, με ποικίλες αναδιατυπώσεις και συνώνυμα της φράσης καθώς περίμενε στη βροχή, βρεχόμενος και καπνίζοντας ένα τσιγάρο που βρεχόταν καπνιζόμενο. Η κακή του διάθεση δεν του είχε επιτρέψει καν να σκεφτεί να φέρει από το αμάξι την ομπρέλα του. Το τσιγάρο πάλι το είχε σκεφτεί αλλά λόγω της των εκ γενετής χαρακτηριστικών του δεν είχε καταφέρει να κάνει πράξη την σκέψη του. Πάνω που είχε στερέψει από συνώνυμα και τρόπους να πει την ίδια φράση, είδε το φως της απέναντι πολυκατοικίας να ανάβει: σημάδι ότι κάποιος έβγαινε από το διαμέρισμά του. Και αν ήταν τυχερός, θα ήταν αυτός ο κάποιος που περίμενε. Με τύχη που αν είχε παίξει Στοίχημα θα έπιανε 2 - 3 παιχνίδια αλλά τελικά το δελτίο θα πήγαινε κουβά, ο καποιος που περίμενε βγή...

στο internet.  6 χρόνια (παρά κάτι) μνημόνια.

Ο ι άνθρωποι βιάζονται στο τρένο. Το άνοιγμα της πόρτας είναι το φανταστικό εναρκτήριο λάκτισμα ενός αγώνα δρόμου, ενός αγώνα δρόμου που φαίνεται μικρός και ασήμαντος, μα στην πραγματικότητα είναι μάλλον – τι μάλλον, το δίχως άλλο- επιβίωσης. Με το άκουσμα του ήχου των φρένων, της μελιστάλαχτης ανακοίνωσης της επόμενης στάσης, οι "δρομείς" ετοιμάζονται. Κάνουν ένα, δύο, τρία βήματα, μπροστά, σπρώχνουν, στριμώχνονται, στριμώχνουν, προσπαθούν  έστω, έστω και ένα χέρι, ένα δάχτυλο, έστω εκείνο το μικρό, ή το κεφάλι, το κεφάλι ζουλιέται, μην το βλέπεις που έχει κρανίο, ζουλιέται κι άλλο, να! “ Συγγνώμη, θα κατεβείτε, συγγνώμη θα ανεβείτε, συγγνώμη να περάσουμε, συγγνώμη να προσπεράσουμε, συγγνώμη μήπως να-” Η επιθυμία του κέρδους λίγο ακόμη χρόνου, του χρόνου, πιο πολύτιμου και από το χρήμα, αυτά τα δύο τρία δευτερόλεπτα, οι δυο τρεις μήνες, τα δυο – τρία χρόνια, να βγεις πρώτος από το βαγόνι, να βγεις πρώτος από τη σχολή, να τελειώσεις πρώτος το στρατό, να βρεις πρ...