koultoura

Γράμματα,τα (ουσ.): Γραμμές: καμπύλες, κύκλοι και ευθείες, που στοιχίζονται στη σειρά, δημιουργώντας σχήματα που έχουν καταχωρηθεί, ποιος ξέρει από ποιον, σε έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας,  στοιβάζονται σε αράδες, σχηματίζοντας προτάσεις, φράσεις, παραγράφους, σελίδες, αναλυτικές περιγραφές του περιβάλλοντα χώρου, του κόσμου, προσπαθώντας να περιγράψουν, λέξεις, έννοιες που μόνος τους δημιουργός είναι η ανθρώπινη φαντασία, νοήματα, συναισθήματα, μεγάλες ιδέες, μεγαλόπνοες ιδέες φανταστικές ιδέες, και συναισθήματα, συναισθήματα, συναισθήματα, εκείνα τα βαρύγδουπα σύνολα γραμμάτων που στη σκέψη τους στη προφορά τους νιώθεις εκείνο το σφίξιμο στο στομάχι, έννοιες για τις οποίες πέθανε, έχει πεθάνει και θα πεθάνει πολλές φορές κανείς, ώπα μη συγχίζεσαι, κανείς είπαμε, δεν είπαμε εγώ ή εσύ, και άλλα γράμματα, χαραγμένα, τυπωμένα, δακτυλογραφημένα σε σελίδες, σελίδες λευκές ή σελίδες κίτρινες, σελίδες κάθε μεγέθους, χρώματος, υλικού, σελίδες πολλές, κι άλλες, σελίδες, δ...

"Παλιά τα πράγματα ήταν καλύτερα-" . Στοπ. Αλλαγή γραμμής. "Παλιά τα πράγματα ήταν-" . Στοπ και πάλι. Αλλαγή γραμμής. "Παλιά ήταν- ". Στοπ. "Παλιά-" . Το μυαλό του είχε κολλήσει. Παλιά τα πράγματα ήταν καλύτερα; Ήταν τα πράγματα παλιά; Και αν ναι, πώς ήταν; Και πόσο παλιά δηλαδή; Κοίταξε όλες εκείνες τις διορθώσεις, τις πιτσιλιές μελανιών και τις αλλαγές γραμμών στη γραφομηχανή που είχε αγοράσει, λόγω των φαντασιώσεων που του προκαλούσαν τα μυθιστορήματα που συνήθιζε να διαβάζει. Τί νόημα είχε αν τα πράγματα παλιά ήταν καλύτερα; Και κυρίως τί νόημα είχε να γράφεις για αυτά; Για τα παλιά; Ό,τι και να ήταν είχαν γίνει. Παλιά. Όπως και να ΄χαν γίνει. Ξαφνικά, πετάχτηκε σαν ελατήριο από το γραφείο του, άρπαξε τη γραφομηχανή και κατέβηκε κάτω. Στο δρόμο. Με μια αποφασιστική κίνηση πέταξε τη γραφομηχανή μαζί με τα χαρτιά με τις πιτσιλιές μελανιών και τις αλλαγές γραμμών στον πλησιέστερο κάδο και άρχισε να περπατάει βιαστικά. "Όχι" , ...

απο όλα αυτά που τον κυνηγούσαν. Μα ύστερα κατάλαβε πως δεν ήταν θέμα απόστασης.